1901 թ․ Բանաստեղծը տպագրեց «Պոետն ու Մուսան» պոեմը։ Դա դառնությամբ ու հուսահատությամբ առլեցուն, «անհաս փառքի ճամփայի» տատասկների կամ, ինչպես գրել է նամակներից մեկում՝ «մռայլ ու տափակ, մանր ու չնչին» իր օրերի մասին ստեղծագործություն է։ Այդտեղ Հովհ․ Թումանյանն ունի այսպիսի տողեր․
Դեկտեմբերի 17-ին տեղի ունեցավ ՌԴ-ի և Իրանի Իսլամական հանրապետության արտաքին գործերի նախարարների համատեղ մամուլի կոնֆերանսը:
Արաքչին, իմպերատիվ շեշտադրմամբ հայտարարեց, որ Հարավային Կովկասում ոչ մի խնդիր չի կարող լուծվել տարածաշրջանից դուրս գտնվող որևէ պետության միջամտությամբ ու ցանկությամբ...